تحلیل زمانی- مکانی بروز سرقت در شهر اردبیل

امروزه یکی از مهمترین تهدیدات جامعه بشری مربوط به جرایم انسانی به ویژه سرقت اموال است. عوامل گوناگونی زمینه­ساز بروز سرقت هستند که عامل زمان و مکان از مهمترین عوامل بوده و ضرورت دارد در این خصوص تحقیقات علمی صورت بگیرد. در همین راستا، تحقیق حاضر به دنبال بررسی زمان و مکان بروز سرقت­های شهر اردبیل است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، پژوهشی کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده­ها پژوهشی توصیفی_تحلیلی محسوب می­شود و جامعه آماری آن شامل کلیه سارقان که در نیمه نخست سال 1396 در زندان اردبیل دوران محکومیت خود را می­گذرانند، است که به روش تمام شماری از همه 233 نفر پرسشنامه تکمیل شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق از آزمون­های آماری خی­دو، کرامز در قالب نرم­افزار SPSS برای آزمون فرضیات تحقیق و از نرم­افزارArcGIS  برای نمایش گرافیکی توزیع محل سکونت و محل وقوع سرقت استفاده شده است. یافته­های تحقیق نشان می­دهد که سرقت­ها اکثراً از طرف افراد متعاد، سابقه­دار و دارای مشکل مالی، در فصل تابستان (به ویژه شهریورماه)، در طول شب و آخر هفته و در بافت­های تازه­ساخت و مرفه­نشین رخ داده و با توجه به مشابهت بالا بین محل سکونت و محل وقوع سرقت (مشابهت 5/44 درصدی در بافت تازه ساخت، 3/33 درصدی در بافت ارگانیک، 8/43 درصدی در بافت حاشیه­ای، 8/44 درصدی در بافت میانی و 25 درصدی در بافت روستاهای ادغامی) می­توان گفت که بین محل سکونت و محل وقوع سرقت رابطه معنی­داری در سطح آماری 95 درصد وجود دارد. نهایتاً اینگونه نتیجه­گیری می­شود که سرقت­های شهر اردبیل در زمان و مکان خاصی رخ می­دهند و در این خصوص پیشنهادهایی برای پیشگیری و کاهش سرقت ارائه شده است.